Recenzja: Pillars of Eternity - czyli czy to jest w ogóle powrót do klasyki?

Tytuł polski: Pillars of Eternity
Tytuł angielski: Pillars of Eternity

26 marca 2015 ( światowa data premiery )
26 marca 2015 ( data wydania w Polsce )

Developer: Obsidian Entertainment
Wydawca: Paradox
Wydawca PL: Paradox

Tak jak w kinie tak i w grach komputerowych mocno zauważalny stał się ostatnio trend nawiązywania do klasyki. Wyszedł Divinity Grzech Pierworodny, odświeżono kilka wersji starych RPG (Bard’s Tale Remastered, Icewind Dale Enchanced Edition, Fable Aniversary). Początkowo bardzo cieszyłem się z takiego obrotu sprawy. Jako weteran pierwszych Falloutów, dla którego Baldurs Gate to JUŻ było "nie to co w pierwszy i drugi  Fallout", liczyłem na to, że w tym wysypie klasyków znajdzie się coś godnego uwagi. Okazuje się jednak, że cała sprawa przedstawia się w bardziej ponury sposób. Wszystko bowiem pięknie i ładnie, pod warunkiem, że się wie co się robi. Przede wszystkim, że nie powiela się i nie pogłębia błędów przeszłości. Bo czy stare, klasyczne gry były bez skazy? Oczywiście nie. Divinity Grzech pierworodny, jak możecie przeczytać w mojej recenzji, nie poradził sobie z tym wyzwaniem. Poległ w najważniejszym aspekcie rozgrywki. Czy z Pillars of Eternity będzie inaczej? Zobaczmy.

 

Recenzja: Neverwinter (darmowego MMORPG) – czyli dlaczego jest to "przewrót kopernikański" w świecie gier?

Tytuł polski: Neverwinter

Tytuł angielski: Neverwinter

2014 ( światowa data premiery )

2014 ( data wydania w Polsce )

Developer: Cryptic Studios

Wydawca: Cryptic Studios

Wydawca PL: Cryptic Studios

Nie lubię MMO. Nigdy nie odczuwałem potrzeby bratania się z innymi graczami z całego świata. Wolę gać sam. Nie lubię gdy inni gracze plączą mi się pod nogami, a szczególnie gdy zabierają mi upuszczone przez przeciwników nagrody. Dlaczego więc recenzuję grę MMO? Z trzech powodów: 

Po pierwsze powyższa gra pozwala na granie samemu. Jest to ten typ gry sieciowej, w której innych graczy widzimy przede wszystkim w obszarach takich jak miasto – tam gdzie przyjmujemy zadania od NPC i gdzie nie możemy być przez nikogo zaatakowani. Na misję wyruszamy albo sami albo z innymi graczami – w tym drugim przypadku musimy się zgodzić na zaproszenie do teamu (ale możemy się też nie zgodzić:). Po drugie jest to świetna gra – o czym napiszę za chwilę - a do tego DARMOWA. Darmowa naprawdę, a nie na niby – o tym też w dalszej części recenzji. Po trzecie, i najważniejsze, Neverwinter oferuje coś, co jest moim zdaniem odkryciem dekady. Nawet więcej. Jest przewrotem kopernikańskim w świecie gier. A to coś nazywa się Foundry.